Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
gurultu-nərilti — is. Çox bərk səsküy, gurultu. Çayın tərpətdiyi qayalar toqquşur, gurultu nərilti qoparırdı. B. Bayramov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hərilti — (Salyan) səs küy. – Səlminazın həriltisinnən qulağ tutulur … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gurultu — is. 1. Bir şeyin hərəkətindən və ya düşməsindən hasil olan çox bərk qarışıq səs. – <Məlikməmməd> sübhə yavuq gördü bir gurultu, bir nərilti gəlir ki, yer zəlzələ eləyir. Ç.. Sel gurultu ilə alaçığın içindən axıb gedirdi. A. Ş.. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gurultu-patıltı — bax gurultu nərilti. Günlərin birində qonşumgildən gurultupatıltı eşitdim. S. Rüst … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nərildəmək — f. 1. Nərilti səsi çıxarmaq; bağırmaq, qışqırmaq, nərə vurmaq. <Pələng> iki üç addım məndən aralı bir qaratikan kolu yanında yıxılıb nərildəyirdi. A. Ş.. Xan acığından şəbkülahını başına basıb bir az vəhşi heyvanlar tək nərildədi. Ç.. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ölmək — f. 1. Həyatı tərk etmək, vəfat etmək; keçinmək. . . Evin kişisi bir neçə il bundan qabaq ölmüşdür. C. M.. Bir gün qoca bağban xəstələnib öldü. M. Hüs.. // Qırılmaq, tələf olmaq, məhv olmaq (heyvanlar haqqında). Qışda xeyli mal qara öldü. // Tələf … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
